Zabawy i ćwiczenia logopedyczne |

ĆWICZENIA ODDECHOWE

Robienie baniek mydlanych.
„Wąchamy zapachy” zabawy typu np. „Co pachnie w kuchni”– powolny wdech nosem, powolny wydech ustami (powtarzamy kilka razy).
Zdmuchiwanie listków, dmuchawców podczas zabaw w parku, na łące.
Zdmuchiwanie piórek, lekkich piłeczek, watek, zabawek wykonanych z papieru; inna wersja tej zabawy to dmuchanie przez słomkę.
Dmuchanie na: wiatraczek, na świeczkę.
„Dmuchane obrazki” – dmuchanie przez słomkę na rozcieńczoną farbę i tworzenie kolorowych obrazków.
„Motylki” – dmuchanie na motylki wykonane z papieru, dzieci pomagają motylkom latać.
Zdmuchiwanie domków wykonanych z kart.
„Baloniki” – „nadmuchujemy” policzki, nabieramy do buzi dużo powietrza, zgromadzone powietrze w buzi przesuwamy z jednego policzka do drugiego, wypuszczamy powietrze szybko lub powoli wymawiając „pssssss”.
Wesoła grupka – naśladowanie śmiechu różnych ludzi:
- panie – „ha, ha, ha…”,
- dziewczynki – „hi, hi, hi…”,
- staruszki – „he, he, he…”,
- marynarze – „ho, ho, ho…”
„Huśtawka dla misia” – leżymy na plecach, układamy na brzuchu misia. Przy głębokim, powolnym i równomiernym wdechu zabawka unosi się do góry, przy powolnym wydechu – opuszcza.

ĆWICZENIA ORTOFONICZNE, FONACYJNE, ARTYKULACYJNE

„Wiatr” – naśladujemy szum wiatru „szszsz” – język znajduje się za górnymi zębami, zęby są przybliżone, usta tworzą ,,ryjek”.
„Burza na morzu” – „szuszu” (ułożenie warg, języka, zębów j.w.)
„Wąż” – naśladujemy syczenie węża „sssss” ( język znajduje się za dolnymi zębami, zęby są przybliżone, usta rozciągają się w uśmiechu).
„Pszczoła” – naśladujemy bzyczenie „bzzz” (ułożenie artykulatorów j.w.)
„Kotki”:
- kotki piją mleczko języczkiem z talerzyków (język wysuwamy jak najdalej z buzi),
- oblizują wąsy (język sięga do kącików ust z jednej i z drugiej strony),
- następnie chodzą wokół miseczek i miauczą „miau”.
„Pieski” :
- warczą „wrrr”,
- szczekają „hau, hau, hau”,
- jedzą kość – „mniam, mniam”, „wrrrwrrr”,
- oblizują się (język oblizuje górną i dolną wargę).
„Krówki”:
- muczą „muuu”,
- żują trawę – buzia jest zamknięta, poruszamy żuchwą w różne strony,
- dobra trawa – oblizujemy językiem całe usta.
Możemy bawić się także wykorzystując wierszyki, rymowanki np.:
„CO KOTEK MIAŁ” – M. KownackaMały Jasio kotka
Przy kominku spotkał.
Ukłonił się kapeluszem:
– porozmawiać z kotkiem muszę.
– Miał kotek siostrę?
– Miau.
– Miał kotek pazurki ostre?
– Miau.
Miał kotek mamę i tatę.
– Miau.
– Miał kotek na grzbiecie łatę?
– Miau.
I tak sobie przez godzinkę,
Rozmawiali przed kominkiem .

Dziecko uzupełnia wierszyk mówiony przez dorosłego wypowiadając „miau”.

„RĄCZKI, NÓŻKI”Rączki robią klap, klap, klap
Nóżki robią tup, tup, tup
tutaj swoja główkę mam,
a na brzuszku sobie gram.
Buźka robi: am,am, am
Oczka patrzą tu i tam
Tutaj swoje uszka mam,
a na nosku sobie gram.

Ilustrujemy ruchem, gestem treść wiersza, rodzic recytuje cały wiersz, dzieci uzupełniają wypowiadając: „klap, klap, klap”, „tup, tup, tup”…

JEDZIE POCIĄG

Jedzie pociąg – fu, fu, fu
Trąbka trąbi – tru, tu, tu
A bębenek – bum, bum, bum
Na to żabki – kum, kum, kum…
Woda z kranu – kap, kap, kap
Konik człapie – człap, człap, człap
Mucha brzęczy – bzy, bzy, bzy
A wąż syczy – sss, sss, sss…

Dzieci ilustrują ruchem, gestem treść wierszyka, dorosły recytuje cały wiersz, dzieci uzupełniają wypowiadając: „fu, fu, fu”, „tru, tu, tu”…

CO MÓWIĄ ZWIERZAKI?

Co mówi bocian, gdy żabę zjeść chce?
Kle kle kle
Co mówi żaba, gdy bocianów tłum?
Kum kum kum
Co mówi kaczka, gdy jest bardzo zła?
Kwa kwa kwa
Co mówi kotek, gdy mleczka by chciał?
Miau miau miau
Co mówi kura, gdy znosi jajko?
Ko ko ko
Co mówi kogut, gdy budzi w kurniku?
Ku ku kukuryku
Co mówi koza, gdy jeść jej się chce?
Mee mee mee
Co mówi krowa, gdy brakuje jej tchu?
Mu mu mu
Co mówi wrona, gdy wstaje co dnia?
Kra kra kra
Co mówi piesek, gdy kość zjeść by chciał?
Hau hau hau
Co mówi baran, gdy jeść mu się chce?
Bee bee bee
Co mówi ryba, gdy powiedzieć chce?
Nic! Przecież ryby nie maja głosu.

Dzieci ilustrują ruchem, gestem treść wierszyka, dorosły recytuje cały wiersz, dzieci uzupełniają wypowiadając: „kle, kle, kle”, „kum, kum, kum”.

„KOGUT” – W. Chotomska

To jest taki budzik,
który rano budzi ludzi.
– Jak ich budzisz, koguciku?
– Pieję głośno:
Kukuryku!

Dzieci naśladują pianie „kukuryku”, potem dotykają czubkiem języka dolne i górne zęby „kogut spaceruje po płocie”…
Zabawa w „Echo” – wymawianie głosek trwałych: i, y, e, a, o, u, r, m, n, f, w, s, z, ś, ź, sz, ż, ch przez dorosłego, dzieci jak „echo” je powtarzają, pamiętamy przy tym, że wymawiamy tylko daną głoskę czyli np. „mmmm” bez towarzyszącej jej samogłoski „y” czyli nie mówimy „my” tylko „mmm”, „fff”.
„Śmieszne minki”– robienie różnych minek z użyciem lustra:
- wesoła buzia – uśmiechamy się: wargi są płaskie, lekko rozchylone, zębów nie widać lub zęby są przybliżone, wargi rozchylone, rozciągnięte, widać zęby,
- smutna buzia- robimy podkówkę,
- obrażona buzia – wargi są nadęte,
- zła buzia – przybliżamy zęby, rozchylamy usta, „wrr”,
- „małpka” – językiem wypychamy dolna wargę.
„Zaczarowane zwierzątka”– czarodziejka zamienia dzieci w różne zwierzątka:
- otwieramy szeroko buzię – krokodyl,
- otwieramy szeroko buzię i wykrzykujemy „łaaa”- lew,
- mruczymy „mmm” usta są zamknięte, wargi są zbliżone, możemy się wspomóc zaciskając piąstki – misie
- wywijamy wargi –małpka,
- wciągamy policzki do jamy ustnej, policzki ściśle przylegają do łuków zębowych, wargi tworzą „zajęczy pyszczek”, gdy zajączek je marchewkę, wargi przesuwają się na boki – zajączek,
- oblizujemy wargi dotykamy czubkiem języka wargi górnej i dolnej – kotek,
- stukamy koniuszkiem języka w podniebienie za zębami – dzięcioł.